Από: Αντιστράτηγο ε.α Ιωάννη Κρασσά. 

«Ἡ τέχνη τοῦ πολέμου εἶναι ζωτικῆς σημασίας γιὰ ἕνα κράτος. Εἶναι θέμα ζωῆς καὶ θανάτου, ἕνας δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ εἴτε στὴν ἀσφάλεια, εἴτε στὴν καταστροφή. Ὡς ἐκ τούτου ἀποτελεῖ ἀντικείμενο ἐρεύνης, ποὺ σὲ καμία περίπτωση δὲν πρέπει νὰ άγνοηθεῖ». Από το βιβλίο «Η Τέχνη του Πολέμου», του Κινέζου Σουν Τσουν (544-496 π.Χ.), στρατηγού, συγγραφέα και φιλοσόφου.

Η Παρέλαση της Ημέρας της Νίκης (Κίνα 2025) 

Την 3^η Σεπτεμβρίου 2025, στο Πεκίνο στη Λεωφόρο Σανγκάν [Chang’ an (Αιώνια Ειρήνη)], πραγματοποιήθηκε η μεγάλη στρατιωτική παρέλαση των Κινεζικών Ενόπλων Δυνάμεων, με την ευκαιρία συμπληρώσεως 80 χρόνων από τη λήξη του «Πολέμου της Αντιστάσεως κατά της Ιαπωνικής Επιθετικότητος[1]». Για τα περισσότερα κράτη της υφηλίου η 2^α Σεπτεμβρίου 1945, αναγνωρίζεται ως η ημερομηνία τερματισμού του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μετά την υπογραφή της άνευ όρων παραδόσεως της Ιαπωνίας στις Συμμαχικές Δυνάμεις[2]. Οι ΗΠΑ επωμίσθηκαν κατά αποκλειστικότητα το βάρος του πολέμου κατά της Ιαπωνίας. Η παρέλαση αποτέλεσε το επιστέγασμα εκδηλώσεων που διήρκησαν επί επταήμερο. Το τιμώμενο πρόσωπο ήταν ο Σι Τζινπίνγκ[3] (1953), Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας από το 2012 και επιπροσθέτως 7^ος Πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Αρχηγός του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, από το 2013.  

Ο Πρόεδρος της Κίνας επιθεωρεί τα τμήματα. Πάνω αριστερά το λογότυπο της παρελάσεως.

Προβολή Εκπαιδεύσεως, Πειθαρχίας, Δυνάμεως και Τεχνολογίας

Συνολικά 12.000 γυναίκες και άνδρες από διάφορους κλάδους και σώματα του «Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού [PLA (People’s Liberation Army)][4]]», παρέλασαν σε 45 σχηματισμούς επί 70 λεπτά. Εξ αυτών 3 αφορούσαν τις νεοιδρυθείσες δυνάμεις του Διαστήματος, του Κυβερνοχώρου και της Υποστηρίξεως Πληροφοριών. Ο στρατός της Κίνας αποτελεί την ένοπλη πτέρυγα του Κουμμουνιστικού Κόμματος, διοικούμενος πλήρως από αυτό και όχι από το κράτος, εξ ου και η ονομασία του. Στη πατρίδα μας καλείται "Ελληνικός Στρατός", ενώ σε όποια κράτη υπάρχει Μονάρχης προστίθεται συνήθως και το Βασιλικός, π.χ. «Βασιλικός Ολλανδικός Στρατός». Η εικόνα των 13 πεζοπόρων ουλαμών[5], συγκροτούμενων από 350 στρατιώτες σε 14 ζυγούς των 25 ατόμων έκαστος, άγγιξαν την «τελειότητα». Η απόλυτή στοίχιση και ζύγιση των τμημάτων και ο εντυπωσιακός συγχρονισμός των κινήσεων υπήρξαν το αποτέλεσμα πολύμηνων ασκήσεων ακριβείας και εξαντλητικών δοκιμών.

5 από τους 13 πεζοπόρους σχηματισμούς, στην τελευταία φωτογραφία η οργάνωση των σχηματισμών (οι μαύρες κουκίδες αναπαριστούν τους στρατιώτες).

Στις άψογες φάλαγγες των μηχανοκίνητων επιδείχθηκαν νέα κινέζικά οπλικά συστήματα [Το μέσο άρμα μάχης Type 99, οι Διηπειρωτικοί Βαλλιστικοί Πύραυλοι (ICBM (Intercontinental Ballistic Missiles) DF 61 και DF 31, μη επανδρωμένα μέσα (αέρος, εδάφους, θαλάσσης και υποβρύχια), κ.α.][6]. 

Οι Προσκεκλημένοι

Στους εορτασμούς παραβρέθηκαν περισσότεροι από 20 πρόεδροι και πρωθυπουργοί από την Ασία, από την Αφρική, την Καραϊβική και την Ευρώπη[7]. Ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίτσο (1964) ήταν ο μοναδικός ενεργεία ηγέτης από την ΕΕ που παρακολούθησε τη παρέλαση. Η παρουσία τους ήταν μια προσεκτικά επιμελημένη επίδειξη της αυξανόμενης επιρροής της Κίνας επί των αναδυόμενων δυνάμεων στον Παγκόσμιο Νότο. 

Τα Μηνύματα του Κινέζου Προέδρου

Ο Σι Τζινπίνγκ στην ομιλία του τόνισε:

• «Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός αποτελεί την ηρωική δύναμη η οποία εξασφαλίζει την ενότητα, την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας». 
• «Η Κίνα δεν πτοείται από τους ψευτοπαλληκαράδες. Το κινεζικό έθνος είναι ένα μεγάλο έθνος που δεν τρομάζει από την εξουσία και τον εκφοβισμό και είναι αποφασισμένο να σταθεί αυτόνομο και ισχυρό»
• «Η ανθρωπότητα θα κληθεί να επιλέξει μεταξύ της πολιτικής της Κίνας που εκπροσωπεί την ειρήνη, το διάλογο και το αμοιβαίο όφελος, έναντι των ΗΠΑ που αντιπροσωπεύει τον πόλεμο, την αντιπαράθεση και το μηδενικό κέρδος».
• Ο λαός της Κίνας έχει τοποθετηθεί «στη σωστή πλευρά της ιστορίας, του πολιτισμού και της προόδου», υπαινισσόμενος ότι ο αμερικανικός λαός δεν είναι. 

Οι Παρελάσεις των Δυτικών Δημοκρατιών

Την 14^η Ιουνίου 2025 στην Ουάσιγκτον, πραγματοποιήθηκε μεγάλη στρατιωτική παρέλαση, στην οποία συμμετείχαν 6.000 στρατιωτικοί με την ευκαιρία συμπληρώσεως 250 χρόνων από την ίδρυση του στρατού των ΗΠΑ (14 Ιουνίου 2025). Στο Ηνωμένο Βασίλειο στο Λονδίνο, κάθε χρόνο ένα Σάββατο του Ιουνίου, για περισσότερο από 250 χρόνια, εορτάζονται τα γενέθλια του Βρετανού Μονάρχη. Η τελετή ονομάζεται «Trooping the Colour» κατά την οποία πραγματοποιείται η παρουσίαση της σημαίας της Φρουράς στο Βασιλιά και τιμώνται επίσης οι πολεμικές σημαίες. Οι σημαίες των συνταγμάτων αποτελούσαν το σημείο συγκεντρώσεως των στρατιωτών και κάθε μονάδα είχε την δική της σημαία, ώστε να γνωρίζουν οι στρατιώτες που θα κατευθυνθούν στο πεδίο της μάχης.

Οι τελετές των τριών χωρών έχουν ως κοινό παρονομαστή τη στρατιωτική απόχρωσή τους, αποδίδουν όμως την εικόνα τριών πολιτικών συστημάτων με διαφορετικές κοσμοθεωρίες και εκ διαμέτρου αντίθετες αντιλήψεις σχετικά με το σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων και την πίστη τους σε θεσμούς και παραδόσεις. Οι φιλελεύθερες δημοκρατίες δεν επιζητούν να μετατρέψουν τον άνθρωπο σε τυφλό εκτελεστικό όργανο, τα μονοκομματικά δικτατορικά καθεστώτα το επιδιώκουν. Η προετοιμασία των εκδηλώσεων στο Πεκίνο, στις οποίες συμμετείχαν δεκάδες χιλιάδες ατόμων υπήρξε αποτέλεσμα λεπτομερούς σχεδιάσεως, άρτιας οργανώσεως, πολυεπίπεδου συντονισμού, σκληρής εργασίας, αλλά πάνω από όλα τυφλής υπακοής των υφισταμένων προς τους προϊστάμενους σε όλη τη κλίμακα της ιεραρχίας. Στις ΗΠΑ η κινητήριος δύναμη προέρχεται από την φιλοπατρία και το πατριωτισμό, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο το πρόσωπο του Βασιλέως ταυτίζεται με τη πατρίδα (η αποδοχή του θεσμού της μοναρχίας διαχρονικά κυμαίνεται άνω του 60%). Η «ρομποτική» εμφάνιση του προσωπικού στις παρελάσεις της Κίνας, της Ρωσίας και της Βορείου Κορέας, προβάλλουν την επιθυμία των αρχηγών τους για απόλυτο έλεγχο των πάντων. Στις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία η προσέλευση των πολιτών επαφίεται στη βούληση τους και μόνο.

Η άψογη εικόνα της παρελάσεως δεν πιστοποιεί το επίπεδο της επιχειρησιακής ικανότητος, αναδεικνύει όμως το ηθικό και τη θέληση του προσωπικού. Οι ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ έχουν αποδείξει τις δυνατότητές του σε αρκετούς πολέμους. Οι στρατοί των τριών χωρών βρέθηκαν για τελευταία φορά αντιμέτωποι στο Πόλεμο της Κορέας (Ιούνιος 1950-Ιούλιος 1953) [8], ο οποίος έληξε χωρίς νικητή, με τη σύναψη ανακωχής, χωρίς να υπογραφεί ποτέ συμφωνία ειρήνης μεταξύ των εμπολέμων. Στο Ρωσο-ουκρανικό πόλεμο ο Πούτιν επιδιώκει την υπογραφή συνθήκης ειρήνης χωρίς να υπάρξει προηγουμένως κατάπαυση των εχθροπραξιών. 

Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα

Η Κίνα επιδιώκει να αναδειχθεί στην θέση της ισχυρότερης χώρας του πλανήτη παραμερίζοντας τις ΗΠΑ. Η παρέλαση υπήρξε ο ορισμός της επιδείξεως στρατιωτικής ισχύος, προς όλους όσους αμφισβητούν το δικαίωμα της Κίνας προς αύξηση της κυριαρχία της. Στην πλατεία Τιεναμέν, τα τμήματα του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLA), με τη διέλευσή τους προσπάθησαν να μετατοπίσουν το γεωπολιτικό κέντρο βάρους του πλανήτη, στέλνοντας το δικό τους μήνυμα σε όσους διαφωνούν με τη πολιτική του Τραμπ.

Η επιλογή του Σι Τζινπίνγκ να παρακολουθήσει τη παρέλαση ανάμεσα στο Προέδρο της Ρωσίας Βλάντιμιρ Πούτιν (1952) και τον Αρχηγό της Βορείου Κορέας Κιμ Τζονγκ Ουν (1982), ήταν ένα μήνυμα προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ (1946), προς την ΕΕ και προς την Ουκρανία. Η Βόρειος Κορέα εξαρτάται πλήρως από τη Κίνα. Η ενίσχυση της οικονομίας της Ρωσίας, τόσο από την πώληση του πετρέλαιού της, όσο και από η στρατιωτική υποστήριξη που της παρέχει η Κίνα, καθιστούν τον Σι Τζινπίνγκ τον άνθρωπο που δύναται να τερματίσει το Ρωσο-ουκρανικό πόλεμο ταχύτερα από τον Τραμπ. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκυ αντιλαμβάνεται ότι χωρίς τη βοήθεια από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, δεν μπορεί να συνεχίσει να υποστηρίζει το πόλεμο.

Τα μεγάλα επιτεύγματα προβάλουν τις δυνατότητες των εθνών, ενώ η αντιμετώπιση των σκληρών δοκιμασιών αναδεικνύουν τις ψυχικές δυνάμεις των λαών τους. Η ιστορία έχει δείξει ότι η επιθυμία για σύγκρουση θα υπάρχει πάντοτε στο μυαλό των ανθρώπων. Η περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται από την επικράτηση αυταρχικών μορφών διοικήσεων, της αυξήσεως του προστατευτισμού, της επιβουλής μεταβολής των κατοχυρωμένων από αναγνωρισμένες συνθήκες συνόρων και της εξασθενήσεως της εφαρμογής των κανόνων του διεθνούς δικαίου στις διακρατικές διαφωνίες.

Η διαμορφούμενη κατάσταση οδήγησε την Ευρώπη στην αύξηση των αμυντικών δαπανών. Η πατρίδα μας οφείλει να εναποθέσει την υπεράσπισή της πρωτίστως στις ιδικές της δυνάμεις. Η ελευθερία μας και η αναγνώριση των ατομικών/δημοκρατικών μας δικαιωμάτων υπήρξε το αποτέλεσμα των αγώνων και των θυσιών μας. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο υιοθετήσαμε τον «Ύμνο προς την Ελευθερία» του Διονυσίου Σολωμού[9] (1798-1857) ως τον εθνικό μας ύμνο.

Αντιστράτηγος ε.α Ιωάννης Κρασσάς

Σεπτέμβριος 2025

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1] Η Επίσημη ονομασία σύμφωνα με τις κινεζικές αρχές είναι: "Η Διάσκεψη για τον εορτασμό της 80ής επετείου της νίκης στον πόλεμο αντίστασης του κινεζικού λαού κατά της ιαπωνικής επιθετικότητας και στον Παγκόσμιο Αντιφασιστικό Πόλεμο". Στην ιστορική βιβλιογραφία αναφέρεται ως ο «2^ος Σινο-ιαπωνικός Πόλεμος (1937-1945)».

[2] Η συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας ανακοινώθηκε από τον Αυτοκράτορα Χιροχίτο στις 15 Αυγούστου 1945 και υπεγράφη επίσημα στις 2 Σεπτεμβρίου 1945, επί του Αμερικανικού καταδρομικού Μισσoύρι (USS Missouri) σηματοδοτώντας τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η υπογραφή της παραδόσεως της Ιαπωνίας στο καταδρομικό των ΗΠΑ "Missouri".

[3] O Σι Τζινπίνγκ [Xi Jiping (1953)] κατείχε τη θέση του Αντιπροέδρου της Κίνας από το 2008 μέχρι το 2013, αλλά και του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΚ (Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας). Ο πατέρας του Σι Τσονγκτσούν ήταν σημαντικός αξιωματούχος, μεταξύ άλλων αντιπρόεδρος της μόνιμης επιτροπής του Λαϊκού Εθνικού Κογκρέσου, πρώτος γενικός γραμματέας του Κρατικού Συμβουλίου, και μετά την πλήρη αποκατάστασή του στο κόμμα, κυβερνήτης της επαρχίας Γκουανγκντόνγκ (1979-1981). Στην πρώιμη παιδική του ηλικία, συνέλαβαν τον πατέρα του, τον ταπείνωσαν και απείλησαν την οικογένεια του. Ως αποτέλεσμα, μια αδερφή του αυτοκτόνησε. Ο Xi Jinping σε ηλικία δεκαπέντε ετών κατέφυγε στην ύπαιθρο στο Λιανγκτσιαχέ, όπου εργάζονταν για επτά χρόνια ως εργάτης σε φάρμα και έζησε σε ένα σπίτι-σπηλιά. Σύμφωνα με άτομα που τον ήξεραν, αυτή η εμπειρία τον έκανε να συνειδητοποιήσει τα προβλήματα των αγροτών. Μετά από λίγους μήνες κατέφυγε στο Πεκίνο. Συνελήφθη όμως σε μια εκστρατεία που στόχο είχε τον εντοπισμό των λιποτακτών και αφού μεταφέρθηκε αρχικά σε στρατόπεδο επέστρεψε στο Λιανγκτσιαχέ. Ο Σι σπούδασε χημικός μηχανικός. Η σχέση του με τους αγρότες πιστεύεται ότι συνέβαλε στην άνοδό του. Ο Σι κατάφερε να ενταχθεί στη κομμουνιστική νεολαία της Κίνας το 1971, αφού απορρίφθηκε εφτά φορές. Έκανε δέκα φορές αίτηση προκειμένου να καταφέρει τελικά το 1974, να γίνει μέλος του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος.

O Σι Τζινπίνγκ.

[4] Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός [People’s Liberation Army ( PLA )] δεν είναι ένας παραδοσιακός στρατός. Αποτελεί την ένοπλη πτέρυγα, του ΚΚΚ (Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας), διοικούμενος από το κόμμα και όχι από το κράτος. Η κύρια αποστολή του PLA είναι η υπεράσπιση του κόμματος και των συμφερόντων του. Αποτελείται από 4 κλάδους μάχης, το Στρατό Ξηράς, το Ναυτικό, την Αεροπορία και την Πυραυλική Δύναμη και τέσσερεις κλάδους υποστηρίξεως, την Αεροδιαστημική Δύναμη, την Διοίκηση του Κυβερνοχώρου, την Διεύθυνση Υποστηρίξεως Πληροφοριών και την Διακλαδική Διεύθυνση Διοικητικής Μέριμνας. 

Η Σημαία του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Κίνας.

[5] Τα 13 πεζοπορία τμήματα της παρελάσεως κατά σειρά διελεύσεως:

1. Μικτό Τμήμα Αποδόσεως Τιμών (Στρατού, Ναυτικού, Αεροπορίας)
2. Τάγμα Στρατού Ξηράς
3. Άγημα Πολεμικού Ναυτικού
4. Μοίρα Πολεμικής Αεροπορίας
5. Μοίρα Πυραυλικών Δυνάμεων
6. Μοίρα  Αεροδιαστημικών Δυνάμεων
7. Τάγμα Κυβερνοχώρου
8. Τάγμα Πληροφοριών
9. Τάγμα Διοικητικής Μέριμνας
10. Τάγμα Αστυνομικής Δυνάμεως
11. Τάγμα Εφέδρων
12. Τάγμα Πολιτοφυλακής Γυναικών
13. Τάγμα Ειρηνευτικών Αποστολών υπό τον ΟΗΕ

[6] Τα νέα όπλα που παρουσιάσθηκαν περιλάμβαναν:

[7]  Προσκληθέντες αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων

[8] Την 25^η Ιουνίου 1950 ο στρατός της Βόρειου Κορέας εισέβαλε στην Νότιο. Οι ΗΠΑ και η Ρωσία είχαν συμφωνήσει στην διάσκεψη της Γιάλτας (Φεβρουάριος 1945), την δημιουργία δύο κρατών στην χερσόνησο της Κορέας, με γραμμή διαχωρισμού τον 38^ο παράλληλο. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ με την υπ’ αριθμό 83 απόφασή του της 27^ης Ιουν 1950, κάλεσε τα μέλη του να αποστείλουν στρατιωτικές δυνάμεις, για την απόκρουση της εισβολής. Δεκαοκτώ κράτη ενίσχυσαν με 700.000 άνδρες το στρατό της Νοτίου Κορέας (600.000 άνδρες). Οι ΗΠΑ συμμετείχαν με 500.000 άνδρες, αεροπορία και ναυτικό και το Ηνωμένο Βασίλειο με 60.000 άνδρες και ναυτικό. Η Κίνα ενίσχυσε με 1,3 εκατομμύριο στρατιώτες την Βόρειο Κορέα (300.000 στρ) και η ΕΣΣΔ με 26.000 στρ. Η κυβέρνηση του Νικολάου Πλαστήρα ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του ΟΗΕ και αποφάσισε την συμμετοχή της χώρας μας με στρατιωτικές και αεροπορικές δυνάμεις. Για το σκοπό αυτό συγκροτήθηκε το ΕΚ.Σ.Ε (Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος) Κορέας, δυνάμεως ενισχυμένου τάγματος 1.000 ανδρών και ενός σμήνους 9 μεταφορικών αεροσκαφών C-47 (Ντακότα). Η ελληνική μονάδα αποβιβάσθηκε στο Πουσάν της Ν. Κορέας την 9^η Δεκ. 1950, όπου τέθηκε υπό την διοίκηση της 1^ης Αμερικανικής Μεραρχίας Ιππικού. Ο επιχειρήσεις τερματίσθηκαν την 27^η Ιουλίου 1953. Οι Έλληνες στρατιώτες πολέμησαν με απαράμιλλο θάρρος και καρτερία. Οι κυριότερες μάχες στις οποίες συμμετείχαμε ήσαν: Ύψωμα 381 (Ιαν. 1951), ύψωμα 326 (Μαρτ. 1951), ύψωμα Σκότς (Οκτ. 51), ύψωμα Νόρρις (Σεπτ. 1952), ύψωμα Χάρι (Ιουν. 1952). Το ελληνικό σμήνος πραγματοποίησε 2.916 αποστολές, οι οποίες αντιστοιχούσαν σε 13.777 ώρες πτήσεων, με απώλειες 4 αεροσκάφη. 186 Αξιωματικοί και Οπλίτες, εκ των οποίων 12 της αεροπορίας, έπεσαν ηρωϊκώς μαχόμενοι, ενώ 500 τραυματίσθηκαν στα πεδία των μαχών και τους αιθέρες της μακρινής αυτής χώρας, υπερασπιζόμενοι τα ευγενέστερα των ανθρωπίνων ιδανικών.

[9] Ο Διονύσιος Σολωμός (Ζάκυνθος 1798-Κέρκυρα 1857) κατέστη ο εθνικός μας ποιητής για το ποίημα του «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», οι δύο πρώτες στροφές του οποίου αποτέλεσαν τον Εθνικό Ύμνο τόσο της Ελλάδος, όσο και της Κύπρου. Ο Σολωμός υπήρξε ο πρώτος που καλλιέργησε συστηματικά τη δημοτική και άνοιξε τον δρόμο για τη χρησιμοποίησή της στη λογοτεχνία. Τα σπουδαιότερα έργα του είναι: Ο Κρητικός, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Ο Πόρφυρας, Η Γυναίκα της Ζάκυνθος, Λάμπρος, Η καταστροφή των Ψαρών, Εις Μάρκον Μπότσαρη, Η Φαρμακωμένη κ.α. Η ημερομηνία του θανάτου του 9 Φεβρουαρίου έχει καθιερωθεί ως η «Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας».

Ο Διονύσιος Σολωμός.

ΤΕΛΟΣ